Juf en moeder
We grapten er de hele zomer over, mijn dochter en ik: na de zomervakantie gingen we allebei naar groep 3. Mijn bijna 6-jarige meisje als enthousiaste leerling, ik als (niet minder enthousiaste) leerkracht. Na de eerste maand in groep 3 zie ik daar duidelijk de voordelen van in. Voordeel numero uno: ik heb thuis een exemplaar van mijn ‘doelgroep’ rondlopen en weet precies wat er op dit moment interessant is in het leven van een groep 3-leerling (met Tik-Tok en Pokémonkaarten met stip bovenaan).
Voordeel numero dos: ik krijg uit eerste hand te horen hoe mijn dochter de lessen op school ervaart en hoe haar juffen de lesstof overbrengen. Eerlijk is eerlijk, zo nu en dan pik ik een briljant idee van hen. Want als ik een tip mag geven aan nieuwe zij-instromers en startende leerkrachten dan is het deze: kijk zoveel mogelijk naar je meer ervaren collega’s. Kopieer lessen, trucs en manieren die je bij jezelf vindt passen en verwacht niet van jezelf dat je continu op originele wijze het wiel zelf wel uitvindt (dat kun je ongetwijfeld als de beste, maar je hebt er in het begin van je carrière niet altijd tijd voor). Kijken, luisteren en leren, luidt mijn advies (eigenlijk precies hetzelfde als wat ik van mijn groep 3 verwacht).
Toch kleeft er ook een nadeel aan het feit dat ik een groep 3 juf én moeder ben. Als leerkracht kijk ik namelijk objectief naar de verschillende niveaus in mijn klas en probeer ik ieder kind op zijn eigen tempo en manier te laten leren. Maar eenmaal thuis ontdek ik een andere kant van mezelf. De knoop in mijn buik als ik ontdek dat mijn kind de lesstof best moeilijk vindt, de lichte ongerustheid als ik merk dat het leren lezen niet zo soepel loopt als ik had verwacht… Misschien ook eens bij mijn ervaren collega’s ‘afkijken’ hoe zij daarmee omgaan.
